Koşukavak Yöresi Kültür ve Dayanışma Derneği

KOŞUKAVAK

Süzülüp uzanıvermiş dağlar ardına 
Gönül bir kuş olmuş da ak. 
Sabah uykusundan uyanıyor, görüyor musun,
Sevdiğimiz Koşukavak.

Şu tepenin sırtına çıkıver de arkadaş, 
Akasya kokusundan aşağıya bir bak.
Hüznümüzle, acımızla, sevincimizle
Nefes alıyor orda Koşukavak

Koşukavak ta nemi var deme,
Her gelişim bir ömürdür, bir değer.
Göbeğimiz burada kesilmiş,
Çocukluğumuzu aradığımız yer.

Sakin adımlarla gez pazarını,
Seyit baba panayırına kadar dön gerilere.
Çuha aba-poturuyla sarıklı deden
Götürür seni yağlı güreşlere.

Bir yerlerde hata mı ettik,
Yoksa oyuna mı getirildik biz?
Zaman ağlarını örmüş acımasızca
Nerde sevenlerimiz, sevdiklerimiz?

Ey minik şehir, güzel kasaba,
Niçin sitemlisin, açık mı ki aramız?
Aşkımın, gençliğimin, ümitlerimin şehri,
Bil ki sensiz kapanmıyor yaramız.

S. Adalı